ကျွန်တော်တို့၏နာမည်အမှန်များ

ဆန့်ကျင်ဘက်နှစ်ဘက်ကို ရူမြင်သုံးသပ်ပြီး လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ အဆိုးအကောင်း အကျိုးအကြောင်းတွေဟာ ကိုယ်နဲ့သက်ဆိုင်တယ်လို့ ခံစားစေနိုင်ဖို့ပါ။ ကိုယ့်ရဲ့ ဖြစ်တည်မှုလေးဟာ ပမာဏသေးငယ်နေပါစေ၊ ကိုယ့်ရဲ့ကောင်းမွန်တဲ့ လုပ်ဆောင်မှုတိုင်းဟာ လူ့အဖွဲ့အစည်းအတွက် တထောင့်တနေရာမှာ အကျိုးဖြစ်ထွန်းတယ်ဆိုတာ မှတ်ယူစေနိုင်ဖို့ပါ။ ဒါကြောင့် အကောင်းဘက်ကို ဦးတည်နေတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာသာ ငါတို့ပါဝင်ပတ်သတ်​နေတာ မဟုတ်ဘဲ အဆိုးဘက်ကို ဦးတည်နေတဲ့ လူ့အဖွဲ့အစည်းဟာလဲ ငါတို့နဲ့ အများကြီးသက်ဆိုင်တယ်၊ ငါတို့မှာ တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ နှလုံးသွင်းနိုင်စေဖို့ပါ။

ဆရာ သစ်နော့ဟန် ရဲ့ Please Call Me by My True Name (ကျေးဇူးပြုပြီး ကျွန်တော့်နာမည် အမှန်နဲ့ခေါ်ကြပါ) ကဗျာလေးအကြောင်းကို ဆရာတာ ဘာသာပြန်ရေးဆိုထားတာလေးရှိပါတယ်။

ဗီယက်နမ်စစ်ပွဲကြီးပြီးနောက်မှာ ဒုက္ခသည်စခန်းမျိုးစုံက ကြေကွဲဖွယ်စာတွေရောက်တယ်တဲ့။ အဲ့စာထဲမှာ လှေနဲ့ထွက်​ပြေးရင်း ပင်လယ်ဓားမြတွေရဲ့ အဓမ္မမုဒိမ်းကျင့်တာခံရပြီး ရေထဲခုန်ချရင်း ကိုယ့်ကိုအဆုံးစီရင်သွားတဲ့ အသက် ၁၂နှစ်အရွယ် ကောင်မလေးတယောက်ရဲ့ ဖြစ်ရပ်လည်းပါလာတယ်။ အဲ့သတင်းမျိုးကြားရင် ကျုပ်တို့ဟာ ​ဓားမြကို ဒေါသထွက် ရွံရှာစက်စုပ်မှာအမှန်ပါပဲ။ ဒါမယ့် သတိပဌာန် အားထုတ်နေတဲ့ ဆရာ သစ်နော့ဟန် က ဒီကိစ္စကို နက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထိ ရောက်အောင်ကြည့်မယ်ဆိုရင်တော့ တမျိုးမြင်ပါလိမ့်မယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျုပ်တို့ဟာ ဒီဓားမြလို ဘဝမျိုးနဲ့ ဓားမြရွာမှာမွေး၊ အဲ့မှာဓားမြလိုပဲ ကြီးပြင်းလာမယ်ဆို ကျုပ်တို့လည်း ဓားမြဖြစ်ဖို့ သေချာလို့ပါပဲ။ ဒီအခြေအနေအတွက် ကျုပ်တို့လူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ ကျောင်းဆရာတွေ၊ လူမှုရေးလုပ်သားတွေ၊ နိုင်ငံရေးသမားတွေ၊ အခြားသူတွေဟာ တခုခုမလုပ်ရင်တော့ နောက်၂၅ နှစ်ကြာရင် ဒီလူ့အဖွဲ့အစည်းရဲ့ မျိုးဆက်တဆက်ဟာ ပင်လယ်ဓားမြတွေ ဖြစ်လာဖို့ အသေအချာပါပဲတဲ့။ ဒါကြောင့် လူ့အဖွဲ့အစည်းတခုရဲ့ ဖြစ်လာမယ့်အကျိုးဆက်တိုင်းမှာ ကျုပ်တို့အားလုံးရဲ့ တာဝန်တွေဟာ အနည်းနဲ့အများဆိုလို ပါဝင်ပတ်သတ်နေပါတယ်လို့ ဆိုလိုတာပါ။

ဒါကြောင့် ဆရာ သစ်နော့ဟန်က ဒီကဗျာလေးကိုရေးပါတယ်။ ကဗျာထဲမှာ လူသုံးယောက်ပါပါတယ်။ ၁၂နှစ်အရွယ်ကလေးမလေး၊ ပင်လယ်ဓားမြ နဲ့ ကျွန်တော်ပါတဲ့။ ဆရာတာဘာသာပြန်ဆိုရေးသားထားပါတယ်။

"ကျေးဇူးပြုပြီးတော့ဗျာ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်နာမည်အမှန်တွေနဲ့ ခေါ်ကြပါ"

~ မနက်ဖြန် ကျွန်တော်မရှိတော့ဘူးရယ်လို့ မပြောကြနဲ့ ဒီကနေ့ထိ ကျွန်တော် ရောက်လာနေတုန်းမို့။ အသေအချာကြည့်စမ်းပါ စက္ကန့်တိုင်း ကျွန်တော်ရောက်လာတာ နွေဦးသစ်ကိုင်းပေါ်က အဖူးကလေးတစ်ခုပါ အကောင်ပေါက်စ ငှက်ကလေးတစ်ကောင်ရယ်ပါ အသိုက်သစ်မှာ သီချင်းဆိုသင်ဖို့ရာ ပန်းတစ်ပွင့်ရဲ့ နှလုံးသားထဲက ပိုးတုံးလုံးတစ်ကောင် ကျောက်တုံးတစ်တုံးထဲ ပုန်းနေတဲ့ ကျောက်မျက်ရတနာ။

~ ကျွန်တော် ရောက်လာတုန်းပဲ၊ ရယ်မောဖို့နဲ့ ငိုကြွေးဖို့ရယ် ကြောက်ဖို့နဲ့ မျှော်လင့်ဖို့ရယ် ကျွန်တော့်နှလုံးသား စည်းချက်က မွေးလာခြင်းနဲ့ သေဆုံးခြင်းပါ အသက်ရှိအားလုံး ဒီအတိုင်းပဲ မဟုတ်လားဗျာ။

~ ကျွန်တော်ဟာ မြစ်ရေပြင်ပေါ်က အသွင်ပြောင်းနေတဲ့ အင်းဆက် ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ နွေဦးရာသီမှာ အဲသည် အင်းစက်ကိုစားဖို့ အချိန်မီရောက်တဲ့ငှက်။

~ ကျွန်တော်ဟာ ရေအိုင်တစ်ခုက ကြည်လင်နေတဲ့ရေထဲမှာ ပျော်ပျော်ကြီး ကူးနေတဲ့ဖား ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ အဲ့သည်ဖားကို ငြိမ်ငြိမ်လေးမျိုနေတဲ့ မြက်လျှောမြွေပါ။

~ ကျွန်တော်ဟာ အရိုးပေါ်အရေတင် ယူဂန္ဓာက ကလေး ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ ဝါးတူတွေလို ပိန်လှီတာ ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ လက်နက်ကုန်သည်ရယ် ယူဂန္ဓာကို လက်နက်ရောင်းနေတာ။

~ ကျွန်တော်ဟာ ၁၂နှစ်သမီး ကောင်မလေး လှေငယ်တစ်စင်းပေါ်က ဒုက္ခသည်ရယ် ပင်လယ်ဓားမြတစ်ယောက်က မုဒိမ်းကျင့်တာကြောင့် ပင်လယ်ထဲခုန်ချခဲ့တယ် ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ ပင်လယ်ဓားမြရယ် နှလုံးသားမှာ သိမြင်ဖို့နဲ့ ချစ်ခင်ဖို့ မတတ်နိုင်တဲ့သူပါ။

~ ကျွန်တော်ဟာ ပေါလစ်ဗျူရိုကြီး အာဏာတွေ အများကြီးနဲ့ပ ပြီးတော့လည်း ကျွန်တော်ဟာ ကျွန်တော့်လူတွေအတွက် သွေးကြေးပေးဆပ်ဖို့ ရဲဘက်စခန်းမှာ တဖြည်းဖြည်း သေနေတဲ့သူပါ။

~ ကျွန်တော့်အပျော်အရွှင်က နွေဦးလို နွေးနေတာ ကမ္ဘာမြေအနှံ့ ပန်းတွေပွင့်အောင်လုပ်မှာ ကျွန်တော့်အနာအကျင်ကတော့ မျက်ရည်မြစ်ကြီးပေါ့ သမုဒ္ဒရာလေးစင်း ပြည့်သွားမှာ။

~ ကျေးဇူးပြုလို့ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်နာမည်အမှန်ခေါ်ကြပါဗျာ ဒါမှသာ ကျွန်တော့်ငိုသံနဲ့ ရယ်သံကို ချက်ချင်းကြားနိုင်မှာ ဒါမှသာ ကျွန်တော့်အပျော်အရွှင်နဲ့ အနာအကျင်ဟာ တခုတည်းဖြစ်ကြောင်း ကျွန်တော်သိမှာ။

~ ကျေးဇူးပြု၍ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်နာမည်အမှန် ခေါ်ကြပါဗျာ ဒါမှသာ ကျွန်တော်နိုးလို့ ကျွန်တော့်နှလုံးသားတံခါး ပွင့်နိုင်မှာ အကြင်နာ တံခါးပါ။

ကျေးဇူးပြုပြီးတော့ဗျာ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်တော့်နာမည် အမှန်တွေနဲ့ ခေါ်ကြပါ ကိုတာ ဆောင်းပါးမှ 22 Jan 2022